ΕΝΑ ΦΡΙΚΩΔΕΣ ΚΑΙ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ
Η ΣΤΑΥΡΩΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΕΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΚΡΕΚΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ 1947 ......
Οταν στη χώρα μας ξέσπασε η ξενοκίνητη Κομμουνιστική Ανταρσία ως βασικοί στόχοι εξολόθρευσης των άθεων φονιάδων επιλέχθηκαν οι Ιερείς. Αρκετοί απο αυτούς αντιλαμβανόμενοι τον θανάσιμο κίνδυνο έφυγαν απο τα χωριά τους και κατέβηκαν στις πόλεις οπου υπήρχε περισσότερη ασφάλεια.
Πολλοί ομως μη πιστεύοντας οτι κάποιος Ελληνας θα μπορούσε να βλάψει και αφού κανέναν δεν πείραζαν παρά μόνον επιτελούσαν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα έμειναν. Απο αυτούς εκατοντάδες δολοφονήθηκαν με φρικτό τρόπο οπως επι Νέρωνα και Διοκλητιανού. Μάλιστα αρκετοί σταυρώθηκαν . Ομως κανενός το μαρτύριο δεν μοιάζει τόσο με το θείο δράμα οσο του Ιερέα Γεωργίου Σκρέκα. Την 27η Μαρτίου 1947 ο Ιερέας Γεώργιος Σκρέκας εφημέριος του χωριού Μεγάρχης Τρικάλων πληροφορήθηκε οτι οι Εαμοκομμουνιστές Μεγάρχης έκαναν συμβούλιο στο οποίο αποφασίστηκε να τον απογυμνώσουν απο κάθε περιουσιακό στοιχείο. Οντως τη νύκτα της 27ης προς 28η Μαρτίου μετέβηκαν οι Λησταντάρτες στο σπίτι του και του αφαίρεσαν το πάντα.
Μη αρκούμενοι ομως σε αυτά αφού αδειασαν τους στάβλους απο τα ζώα και ανάγκασαν τον πατέρα και τον θείο του Ιερέα να πάνε τα ζώα στο χωριό Πρόδομος μαζί με δύο Λησταντάρτες εκλεισαν τον Ιερέα μέσα στον στάβλο και άρχισαν να τον δέρνουν άγρια ζητώντας του κι άλλα χρήματα.
Η γυναίκα του ακούγοντας τις φωνές και τις κραυγές του άνδρα της έτρεξε στον Αθανάσιο Ιτσιο κομμουνιστή απο τα σπουδαιότερα στελέχη του Κ Κ Ε καθώς και σε άλλα μέλη της αυτοάμυνας Μεγάρχης. Με δάκρυα τους εκλιπαρούσε να ελευθερώσουν τον συζυγό της και να πάψουν να τον χτυπούν. Δυστυχώς ο εν λόγο Ιούδας και οι άλλοι δεν θάλησαν να ακούσουν τα παρακάλια της και δεν άκαναν τίποτα για τον συλληφθέντα.
Την ίδια νύκτα παρέλαβαν τον Ιερέα Γεώργιο Σκρέκα αιμόφυρτο ημίγυμνο και ξυπόλητο και τον οδήγησαν στο χωριό Γοργογύριο. Ο μελλοθάνατος ζήτησε να δει τον Ιερέα Με δάκρυα στα μάτια ειπε στον Ιερέα που ηρθε να τον παρηγορήσει . Ο Θεός γνωρίζει τι θ' απογίνω. Αν με το μαρτύριο με καλεί δίπλα του ας ειναι ευλογημένο το ονομά του ας γίνει το θελημά του.
Καοπιν τον παρέλαβαν έφιποι Λησταντάρτες και τον έσυραν πεζό μέχρι το χωριό Τύρνα. Δεν σταμάτησαν εκεί αλλά τον μετέφεραν σε άθλια κατάσταση πρώτα στο Ξυλοπάροικο και μετά στο Νεραϊδοχώρι. Εκεί τον βασάνισαν απο τις 29-3 Σάβατο του Λαζάρου μέχρι την Μεγάλη Παρασκευή . Γυναίκες συμμορίτισες του έλεγαν γιατί δεν προσεύχεσαι στο Χριστό να ερθει να σε σώσει. Οι δε δήμιοι πιο ωμά . Εσυ που πιστεύεις στο Χριστό θα σε σταυρώσουμε σαν εκείνον. Την ιδια μέρα αυτο που έγινε πριν 2 χιλιετήριδες στον Γολγοθά επαναλήφθηκε στην Πίνδο Μεγάλη Παρασκευή και οι συμμορίτες εσυραν τον βασανισμένο Ιερέα στον Σταυρικό θάνατο . Τον Σταύρωσαν επάνω σε ενα έλετο που ειχε το σχήμα του Σταυρού.Του τρύπησαν τη δεξιά πλευρά με ξιφολόχη και άνοιξαν πληγές στο μετωπό του με περόνια. Οταν ξεψύχησε έρριξαν το γυμνό σώμα του σε μια χαράδρα και τον σκέπασαν με πέτρες και κλαδιά για να κρύψουν το εγκλημά τους.
Οταν απολευθερώθηκε το Νεραϊδοχώρι απο τον Ελληνικό Στρατό ο Αξιωματικός Νικόλαος Χονδρός αναζήτησε και βρήκε το λείψανο του μάρτυρα. Το μετέφερε στα Τρίκαλα οπου έγινε πάνδημη κηδεία. Τα φερετρό του συνόδευαν 60 Ιερείς ψάλλοντας ....Εγω γαρ τα στιγματα του κυρίου εν τω σωματι μου βαστάζω...Ο Ιερέας Γεώργιος Σκρέκας στα πλαίσια της συμφιλίωσης δεν ανακηρύχθηκε Αγιος απο την εκκλησία μέχρι σήμερα. Μακάρι απο εκεί ωηλά που βρήσκεται να μας βοηθάει και να μας προστατεύει απο τον Σατανά και τους οπαδούς του.
Τα παραπάνω συγκλονιστικά επιβεβαιώνει και ο Μακαριστός Μητροπολίτης Αυγουστίνος Καντιώτης. Οταν ήμουν Ιεροκήρυκας σας ομιλώ με παραδείγματα που αντλώ απο μια Ιστορία πενήντα ετών μισού αιώνος εφθασα σ' ενα χωριό των Γρεβεών . Βρίσκω τον Ιερέα θλιμένο πονεμένο κλαμένο. Τι εχεις .. Το χωριό μου δεν πιστεύει πια στον Χριστό . Μην απογοητεύεσαι λέω με θάρος κάτω απο την στάχτη υπαρχει ή σπίθα κρυμένη. Θέλεις να δης μου λέει ελα με πάει στο νεκροταφείο. Εκει τα παιδιά του Μαρξ και του Λενιν που κυριαρχούσαν τότε ειχαν ξερριζώσει ολους τους Σταυρούς απο τους τάφους και στη θέσι τους ειχαν βάλει σφυροδρέπανα και γροθιές. Μισούσαν το Σταρό. Και μόνο σε μια περίπτωσι το θυμήθηκαν. Ενω η σταύρωσις ως τρόπος θανατικής καταδίκης εχει προ πολλού καταργηθή επι των ημερών μας την ξαναχρησιμοποίησαν -Σταύρωσαν άνθρωπο.
Ηταν ενας Ιερευς του Υψίστου . Ευλαβής πιστός και πολύτεκνος ο π. Γεώργιος Σκρέκας εφημέριος του χωριού Μεγάρχη Τρικάλων. Αθεοι και απιστοι τον αρπαξαν απο την αγια τράπεζα που ιεραυγουσε τον οδήγησαν σαν ακακο αρνίο εξω απο το χωριό κ' εκει τον Σταύρωσαν πάνω σε ενα δέντρο και ηταν Μεγάλη Πρασκευή το ετους 1947.
Πηγη Ιντερνετ
Την ιστορία την διηγείται ο επτάχρονος τότε γιος του Ιερέα.....
.
