ΟΙ ΚΟΥΚΙΔΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Αρχίζω  κάπως ίδιόρρυθμα άπό τη μέση του βιβλίου.
                                                             Σελιδες  297-298-299
                    ΚΕΦΑΛΕΟ   Γ'

Γιατί ο Ιωαννίδης και όχι ο Παπαδόπουλος;
       Η  πτώση του  Ιωαννίδη.

Ειναι γνωστό ότι ο δικτάκτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος απαγόρευσε στα Ισραηλινά αεροσκάφη να διέλθουν τόν εναέριο χώρο της Ελλάδας ,και να χρησιμοποιήσουν ,σαν ορμητήριό τους τη Σούδα της Κρήτης.
Αποτέλεσμα οι Ισραηλινοί να κινδυνέψουν να χάσουν ακόμα και τα εδάφη που είχαν κατακτήσει. Αλλά εκτός από αυτό έπεσε θύμα μιας διεθνούς στρατηγικής και ανακατατάξεων, που δεν κατόρθωσε να παρακολουθήσει.
Ηταν το φθινόπωρο των κρίσεων διεθνώς και ο Παπαδόπουλος όπως ήταν φυσικό,αντί να αντιληφθεί τα γεγονότα θέλησε να πάει κόντρα σε αυτά, με κάποια απόχρωση αποτίναξης όλων αυτών των δυσβάστακτων διεθνών φορτίων.

Ενώ οι Αμερικανοί ετοίμαζαν την εκτέλεση του Αλλιέντε και την επιβολή δικτατορίας ,ενώ έφθασαν σε πυρηνική κρίση με τους Σοβιετικούς λόγω του Σιενφουέγκος ,ενώ ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή μαινόταν ,ο Παπαδόπουλος αρνήθηκε στις  ΗΠΑ και  ΝΑΤΟ την εφαρμογή του σχεδίου για την Κύπρο.
Ο Ιωαννίδης δέχτηκε ,με τον όρο οτι θα έπαιρνε την Ανατολική Θράκη. Αυτό του ''πρόσφεραν''οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ . Τους πιστεψε. Αλλά όπως και να είχαν τα πράγματα,οι δικτάτορες θα έφευγαν ξαφνικά,όπως εμφανίστηκαν,επειδή οι διεθνείς ισορροπίες άλαξαν το φθινόπωρο του  1973.

Η πράξη αυτή του δικτάτορα Παπαδόπουλου--η απαγόρευση διέλευσης και ανεφοδιασμού  Ισραηλινών αεροσκαφών ----,δεν υπαγορεύθηκε από φιλοπατρία αλλά η πράξη του αυτή καθώς και η τάση για για μερική ''ανεξαρτησία''υπαγορεύθηκαν από την΄''Ομάδα ΟυμπέρτοΑνιέλι'',ενώ οι πράξεις του Ιωαννίδη υπαγορεύθηκαν από την ΄΄Ομάδα  Τζοβάνι Ανιέλι''της Λέσχης  Μπίλντενμπεργκ.
Εκτελεστικό όργανο και των δύο τάσεων της Λέσχης ήταν ο Στρατηγός  Νταγιάν,ο οποίος ακολούθησε με μαεστρία το φανερό νικητή ταξίαρχο Ιωαννίδη.
Πιο αναλυτικά . Από το  1971  οι διαφορές μεταξύ των δύο τάσεων της Λέσχης Μπίντενμπεργκ αποκρυσταλλώνονται στη διάρκεια της συνέλευσης που πραγματοποιήθηκε στο Γούντστοκ των ΗΠΑ όταν μια μικρή ομάδα του Τζοβάνι  Ανιέλι (Ιταλού μεγαλοεπιχειρηματία και αφεντικού της Φίατ) ουσιαστικά αποσχίστηκε παίρνοντας ριζικά αντίθετη θέση από τις προτάσεις του Φραντς  Γιόζεφ Στράους (Γερμανού πολιτικού)ο οποίος αναφερόμενος στους κινδύνους από την Οστπολιτίκ του  Βίλλυ Μπραντ,εισηγείται να ακυρωθούνολα τα συμβόλαια με τις Χώρες του ανατολικού συνασπισμού,''εμπνευστή και υποκινητή της ανατρεπτικής δραστηριότητας των Ευρωπαϊκών κομμουνιστικών κομμάτων, καθώς και της Μαρξιστικής της αφρικανικής Ηπείρου''.

Η Ομάδα Τζοβάνι Ανιέλι υποστήριξε αντίθετα ,ότι ο καλύτερος τρόπος εξουδετέρωσης του ΄΄κομμουνιστικού κινδύνου'' είναι η δημιουργία νέου τύπου σχέσεων, μεταξύ των χωρών του τρίτου Κόσμου και της Δύσης και η αντικατάσταση της βίας,του καταναγκασμού και του παρεμβατισμού από τη συνεργασία των κρατών.
Σύμφωνα με τη δεύτερη ομάδα δεν επιτρέπεται και δεν είναι δυνατόν να αγνοούνται οι Ασιατικές Χώρες, ούτε να εξακολουθούν να υπάρχουν δεκαετίες μετά τη λήξη του  Β' Παγκοσμίου Πολέμου οι ξένες επιρροές που είχαν καθοριστεί με τη Συμφωνία της Γιάλτας.
Η Ιαπωνία τόνισαν οι Ανιελικοί ανήκει στη Δύση και οι σχέσεις της που μέχρι τώρα μονοπωλούνται από την Αμερική, επιβάλλεται να εξαπλωθούν και στον υπόλοιπο κόσμο ,ιδιαίτερα την Ευρώπη''.

Ο Ανιέλι και οι ομόφρονές του υποστηρίζουν επίσης οτι εχει σχεδόν φθάσει στο τέλος της η περίοδος των παχιών αγελάδων και είναι επιτακτικά αναγκαίο να βρεθεί η καλύτερη λύση πριν έρθει ο Χρόνος των ισχνών αγελάδων.
Ωστόσο η νέα αυτή ''λύση''προϊποθέτει για την πλειοψηφία των μελών της Λέσχης ,την απώλεια προνομίων δύναμης και ελέγχου σε μεγάλες περιοχές του κόσμου.
Επίσης ,οι μεγάλες εταιρίες που δημιουργήθηκαν και διευθύνονται με βάση τις παλιές ιμπεριαλιστικές τακτικές ,ελεύθερες από κάθε ανταγωνισμό και κρατικό έλεγχο,θα σαρωθούν από την παγκόσμια σκηνή εξ αιτίας των ξεπερασμένων δομών τους, που θα απαιτούσαν τεράστιες επενδύσεις για να ξαναγίνουν έντιμα ανταγωνιστικές όπως θα απαιτούσε η νέα ''πολιτική''.

Στη διάρκεια των ετών που θα ακολουθήσουν θα διαπιστώσουμε , οτι το ''σχίσμα Τζοβάνι Ανιέλι''εκφράζει πρακτικά απόφαση εξάλειψης κάθε εταιρίας ,που δεν διαθέτει ''αξιοσέβαστα συστατικά''.
Για να συνεχιστεί η παγκόσμια κυριαρχία επιβάλεται η υιοθέτηση μιας νέας τακτικής, γιατί διαφορετικά πώς θα είναι αξιόπιστοι αν συνεχίσουν να διατηρούν στο πλευρό τους εκείνους που επί  μισό σχεδόν αιώνα ,αντιπροσωπεύουν την ιδεολογία και τις μεθόδους του ιμπεριαλισμού.Για να μπορέσει το δένδρο να ''συνεχίσει ομαλά την ανάπτυξή του πρέπει να απαλλαγεί από κάθε ''άρρωστο κλαδί''.

Ο πόλεμος ξέσπασε σε τρία διαφορετικά μέτωπα.
1ον -Εναντίον των τομέων των μυστικών υπηρεσιών,που εξυπηρετούν τον εαυτό τους, όταν εξυπηρετούν την πολιτική της Λέσχης, της  CIA (ΗΠΑ) της BND(Γερμανία)της SID(Ιταλία).
2ον-Ενατίον των πολιτικών , που είναι αδιόρθωτοι και αδιάλλακτοι.
3ον-Εναντίον των εταιριών ,που αδυνατούν να αναπροσαρμοστούν ή που είναι απρόθυμες να προχωρήσουν σε αλλαγή της οικονομικής πολιτικής τους.
Για να πραγματοποιηθούν οι επιδιωκόμενοι σκοποί σχηματίστηκε ένα είδος ανώτατου ''πολεμικού συμβουλίου''που θα εφαρμόσει στην πράξη τη νέα στρατηγική και μετά μερικούς μήνες θα οδηγήσει στη δημιουργία της΄''Τριμερούς Επιτροπής''.

Υπό τη διεύθυνση ενός από τους προστατευόμενους του Νταίηβιντ  Ροκφέλλερ, του Ζ. Μπρεζίνσκυ (που αργότερα θα γίνει Σύμβουλος  Εθνικής Ασφαλείας του Προέδρου Κάρτερ),μια ομάδα αποτελούμενη από διευθυντές των μυστικών υπηρεσιών (Γουώλτερς  Ρόκκα της CIA,Γρέιαμ της  DIA,στρατηγό Γουεστμόρλαντ της AID, Φουρνέ του ΝΑΤΟ , Ρικάρ της Γαλλικής  SDELE, Νόλαου της Γερμανικής BND),Εκπονεί τα σχέδια διαφόρων επιχειρήσεων.
Από οικονομική άποψη, αυτό το επιτελικό όργανο μπορεί να υπολογίζει στην εξαιρετικά γενναιόδωρη συμπαράσταση των μελών της Λέσχης, αλλά και πολλών Ευρωπαϊκών πολυεθνικών εταιριών πρώτης σειράς.
Και τα πρώτα και οι δεύτερες θα εμφανιστούν το  1973  ως ιδρυτικά μέλη (οι περίφημες δύο εκαντοντάδες)της Τριμερούς Επιτροπής.
 Αντιος Αυριο η συνεχεια